27 januari 2021

Contact

‘Ik wil contact, geen afstand, ik wil dichtbij, kijken of dat kan, zong Frank Boeijen in de jaren tachtig. En hoe actueel is dat lied nu geworden?  We willen allemaal contact, dichtbij want we weten bijna niet meer hoe dat voelt. We willen onze armen om elkaar heen slaan, troost bieden, plezier maken en vooral samen zijn. Hé, daar zong toch ook ooit iemand een liedje over?

Contact

Je bent er vast niet dagelijks mee bezig maar probeer eens een voorstelling te maken van hoeveel contacten je per dag hebt. ‘Hebt gehad’ zou in deze tijd misschien een betere omschrijving zijn. Je gaat naar je werk, doet een boodschap, bezoekt de fysiotherapeut, krijgt de buurvrouw op visite, belt eens een vriend(in) op, gaat op vakantie of neemt deel aan een vergadering. Allemaal momenten waarop je andere mensen zag, waarop je contact had en waarop een behoefte werd ingevuld want de wetenschap is er duidelijk over: ieder mens heeft behoefte aan contact en verbinding. En juist dat is in deze tijd wat ons het meest opbreekt. Dat mondmasker: oké maar het niet spontaan op bezoek kunnen bij je kleinkinderen en ze even op schoot nemen, troosten of samen lachen, dát is wat deze tijd zo ingewikkeld maakt.

Vakanties

Niet veel mensen zijn al met vakantie bezig. We weten allemaal nog hoe het vorig jaar ging: zo goed als alle vakanties werden geannuleerd. Zelfs dat weekendje weg met de hele familie kon niet doorgaan. En ja, je weet heus wel dat het was om je eigen gezondheid en veiligheid te waarborgen maar leuk was anders. Je wilt er weer op uit; een bungalow boeken voor het hele gezin, de hele familie. Een grote accommodatie waar iedereen tot rust komt, samen kan eten, spelen, ontspannen en vooral waar je weer even echt tijd voor elkaar kunt hebben. De accommodaties liggen er verlaten maar klaar voor gebruik bij, er zijn een paar boekingen maar die staan met potlood geschreven, de onzekerheid is nog te groot.

Werk

Op het werk is het ook niet zoals voorheen: het praatje aan de koffieautomaat heeft plaatsgemaakt voor de Senseo thuis en een Zoom-gesprek. Je kijkt elkaar niet echt in de ogen maar via een scherm en je voelt de afstand. Lekker door elkaar heen ratelen als de energie begint te stromen tijdens een teamvergadering is er via de online verbinding ook niet bij want het systeem slaat op hol. Natuurlijk zijn er oplossingen en is het vergaderen misschien wel iets efficiënter geworden maar gezelliger is het zeker niet. Ook voor het werk geldt: je hebt elkaar nodig. Tuurlijk, toen je elke dag naar kantoor ging, snakte je soms naar een uurtje stilte en géén contact om je ideeën rustig uit te kunnen werken maar nu zou dat praatje over ‘niets’ toch wel heel welkom zijn.

Samen

Alles komt goed, daar blijven we in geloven. Het virus gaat weg, het leven wordt weer normaal. Het heeft nog even tijd nodig maar er komt een tijd dat we heerlijk barbecueën met de familie, teambuildingsactiviteiten ondernemen met de afdeling en aan tafel kunnen zitten met vrienden. Sámen! Hé, daar is dat liedje:
‘Samen zijn, is samen lachen, samen huilen, leven door dichtbij elkaar te zijn’. Het komt terug, echt!